ای بنازم چشم آن عاشق که مست خواب نیست
جان فدای آن دل روشن که در وی خواب نیست
نقش زیبای جوانی را شبی دیدم به خواب
از غم او دیگر چشم گریانم خواب نیست
آن شبی کز ماه واختر بزم گیتی روشن است
دیده رابرهم منه هرشب که شب مهتاب نیست
تا که سنگ فتنه می بارد ز سقف آسمان
هیچ کنجی امن تر از خلوت احباب نیست
یکشبی مجنون نمازش راشکست!
بی وضو درکوچه ی لیلانشست!
عشق آنشب مست مستش کرده بود
فارغ از جام وشرابش کرده بود
گفت : یارب ازچه خارم کرده ای؟؟
بر صلیب عشق دارم کرده ای؟؟
خسته ام زین عشق دلخونم مکن
من که مجنونم تومجنونم مکن
من دگر مرد این بازیچه نیستم
این تو و لیلای تو من نیستم
گفت:دیوانه لیلایت منم
دررگت پیدا وپنهانت منم
سالها باجور لیلا ساختی
من کنارت بودم ونشناختی!!!!!!
زندگی زیباست زشتی های آن تقصیر ماست
درمسیرش هرچه نازی است آن تدبیر ماست
زندگی آروانی است که روان می گذرد
آنچه تقدیر من وتوست همان میگذرد!!!!!!!!!
